Όχλε δειλέ, ή ταν ή σε …πατάν * Του Γιάννη Κανελλάκη

Όχλε δειλέ, ή ταν ή σε …πατάν

Του Γιάννη Κανελλάκη

          Μήνας Αύγουστος, 2015. Στην άλλη όχθη των προσδοκιών στέκονται τα όνειρα των κατατρεγμένων της άλλης απόχρωσης των στεναγμών. Είναι τα όνειρα που γέμισαν ρωγμές από τις αναταράξεις των άβουλων και άτολμων οργάνων της πολιτείας και του κράτους που για δεκαετίες γκρέμιζαν και γκρεμίζουν την προσμονή. Σκέψεις γεμάτες παραγωγή βουλιάζουν στα χερσαία και άγονα πεδία της απογοήτευσης. Στην άλλη άκρη της ελληνικής αξιοπιστίας ακούγονται φωνές που αλαλάζουν πικραμένα.

          Νέοι και νέες, με τις αποσκευές τους γεμάτες ελπίδες, όνειρα και οράματα ξεκινούν για το πουθενά. Aναζητούν γωνιές στη γη που θα απλώσουν την πραμάτεια τους στην αναζήτηση στόχων και δημιουργίας. Αναζητούν λιμάνια καλής ελπίδας. Αναζητούν φωλιές απ΄όπου θα φτερουγίσουν στο κόσμο του άπειρου και άγνωστου. Η δύναμη ψυχής, η θέληση, αλλά και η δίψα για ζωή και φώς είναι τα μοναδικά τους εργαλεία στον άνισο ανταγωνισμό στις κοινωνίες των ψευδαισθήσεων. Στα σταυροδρόμια των υποσχέσεων σκοντάφτουν στην αλαζονεία της αληθοφάνειας.

          Στις πόλεις, η ερημιά αντάμα με την εγκατάλειψη και την αβεβαιότητα τρυπώνουν στις ρωγμές της σκέψης , σωριασμένης στα ερείπια του τρόμου, του  πόνου και του φόβου για το αύριο. Η έλλειψη αποφάσεων για την καθημερινή επιβίωση, σκοτώνει το χρόνο της προσμονής. Και οι ψευτοαπόστολοι – σωτήρες του ρημαγμένου λαού μακιγιάρουν για μια ακόμη φορά την υπόσχεση. Ως πότε; Η διαμαρτυρία του αμήχανου λαού για το γκρέμισμα  του βίου του είναι προ των πυλών... Όχλε δειλέ που τ΄ονομά σου δώσανε λαού, ή ταν ή σε …πατάν.  Καληνύχτα σας…