Οι εισαγγελικές αρχές καλούν τον Γ. Προβόπουλο,
πρώην διοικητή της ΤτΕ, να δώσει εξηγήσει για τις συνθήκες μεταβίβασης
της Protonbank στις αρχές του 2010.
Πρόκειται για μια μυστηριώδη απόφαση 14 μήνες από την έκδοση του σχετικού πορίσματος, μετά από
παρέμβαση και κατάθεση του κυρίου προσώπου του δράματος της μικρής τράπεζας Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Γιατί περίμεναν οι αρχές που καλούν τώρα τον κ. Προβόπουλο 14 μήνες; Τι νέο τους προέκυψε εκτός από το γεγονός ότι ο κ. Προβόπουλος δεν είναι πια στην παλιά του θέση; Και γιατί αυτή την πτυχή της αγοραπωλησίας της αμαρτωλής τράπεζας, δηλαδή τις ευθύνες των εποπτικών αρχών -όσες και αν υπήρχαν- και των πολιτικών προσώπων δεν τις διερευνούσαν οι «αρμόδιες αρχές» μαζί με την κύρια πτυχή της υπόθεσης; Γιατί ασχολούνται τώρα, όταν οι κεντρικοί εμπλεκόμενοι έχουν ήδη εκτίσει το 18μηνό τους και είναι ελεύθεροι, και για εκείνους που είχαν παρέμβει υπέρ της πώλησης της Τράπεζας από το περιβάλλον του κ. Παπανδρέου αλλά και από εκείνο του τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, έχουν παραγραφεί, ενώ αλλοι δεν εγκατέλειψαν τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου ούτε την 12η ώρα (θυμίζω ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο νυν υπουργός Παιδειας είχαν παραστεί σε κοινωνική εκδήλωση προς τιμήν του φυγόδικου Κυριακίδη και να μην παραλείψω την αμέριστη συμπαράσταση του προκαθήμενου της εκκλησίας της Ελλάδος στο κεντρικό πρόσωπο, τον επιχειρηματία Λαυρεντιάδη). Πού βρίσκεται η υπόθεση της μήνυσης των συστημικών τραπεζών που είχαν δανείσει τον Λαυρεντιάδη και που απ' ό,τι φαίνεται στην αναστροφή της πώλησης της «Νεοχημικής» γνώριζαν κάποιους από τους λόγους για τους οποίους το αμερικάνικο «σπίτι» Carlyle είχε αντιστρέψει την πώληση απειλώντας με προσφυγή σε διατητικό δικαστήριο του Λονδίνου; Σε ποια μέτρα έχει προχωρήσει η επιτροπή του κράτους για τον έλεγχο των ορκωτών ελεγκτών εναντίον των εταιρειών και των ελεγκτών που βεβαίωναν ότι ο όμιλος του επιχειρηματία που αγόρασε την Τράπεζα «χαίρει άκρας υγείας»; Συνεχίζουν αυτοί οι ελεγκτές να βγάζουν πιστοποιητικά; Και η επιτροπή κεφαλαιαγοράς που έβλεπε τη μετοχή να πέφτει στα τάρταρα λίγο μετά την πώληση της συνδεδεμένης με τη «Νεοχημική» Άλαπις εξαιτίας πώλησης των χαρτιών από τον βασικό μέτοχο, τι αποτίμηση έκανε των δικών της πράξεων και παραλείψεων;
Το 34% της Τράπεζας Proton πουλήθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς στον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στα τέλη του 2009, δύο μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και αφού ο επιχειρηματίας είχε αλώσει ένα σημαντικό μέρος του Τύπου, ενώ οι πρώην συνεταίροι της Carlyle είχαν απειλήσει με προσφυγή στη διαιτησία -το protagon έχει στη διάθεσή του τα σχετικά κείμενα. Η κεντρική τράπεζα ενέκρινε τη μεταβίβαση ένα τρίμηνο αργότερα. Σε έλεγχο, ένα χρόνο αργότερα, η εποπτική αρχή διαπίστωσε ότι ένα μεγάλο μέρος των δανείων της Τράπεζας δίνονταν σε εταιρείες που τυπικά φαίνονταν ανεξάρτητες από τον όμιλο ΑΛΑΠΙΣ, αλλά στην πραγματικότητα ήταν συνδεδεμένες με αυτόν. Ήδη από τη μεταβίβαση της Τράπεζας υπήρχαν μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα, δηλαδή συνδεδεμένοι μεταξύ τους πιστωτικοί κίνδυνοι από δάνεια της Τράπεζας προς τον όμιλο. Αυτοί είχαν επισημανθεί απο την Τράπεζα της Ελλάδος. Εκείνοι που γνωρίζουν την πρόσφατη ιστορία του τραπεζικού συστήματος λένε ότι το 1 δισ. ευρώ από χρήματα μετόχων, ομολογιούχων και φορολογουμένων που στοίχισε το σκάνδαλο ήταν το τίμημα που πλήρωσε η ελληνική κοινωνία στους χειρισμούς του τραπεζικού συστήματος σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση του ομίλου του επιχειρηματία την τριετία 2006-2009. Μάλιστα, αυτοί οι χειρισμοί δεν αφορούν μόνο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα: Βρετανοί φορολογούμενοι πλήρωσαν τα 200 εκ. ευρώ της Royal bank of Scotland -τόσα έδωσε- ενώ οι μέτοχοι της Deutsche Bank κλαίνε εκόμα τα χρήματα -μερικές δεκάδες εκατομμύρια -που εδωσε η μικρή τράπεζα «μπουτίκ» Sal Oppenheimer στα σχετικά εγχειρήματα. Πιθανόν αν οι ενοχοι είναι πάρα πολλοί, να μην μπαίνουν στο «κάδρο» εκείνοι που κυρίιως είχαν την ευθύνη. Ακόμα και έτσι όμως, μια απάντηση οφείλει η δικαιοσύνη: Τι ακριβώς προέκυψε τώρα που δεν γνωρίζαμε πριν;
Πρόκειται για μια μυστηριώδη απόφαση 14 μήνες από την έκδοση του σχετικού πορίσματος, μετά από
παρέμβαση και κατάθεση του κυρίου προσώπου του δράματος της μικρής τράπεζας Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Γιατί περίμεναν οι αρχές που καλούν τώρα τον κ. Προβόπουλο 14 μήνες; Τι νέο τους προέκυψε εκτός από το γεγονός ότι ο κ. Προβόπουλος δεν είναι πια στην παλιά του θέση; Και γιατί αυτή την πτυχή της αγοραπωλησίας της αμαρτωλής τράπεζας, δηλαδή τις ευθύνες των εποπτικών αρχών -όσες και αν υπήρχαν- και των πολιτικών προσώπων δεν τις διερευνούσαν οι «αρμόδιες αρχές» μαζί με την κύρια πτυχή της υπόθεσης; Γιατί ασχολούνται τώρα, όταν οι κεντρικοί εμπλεκόμενοι έχουν ήδη εκτίσει το 18μηνό τους και είναι ελεύθεροι, και για εκείνους που είχαν παρέμβει υπέρ της πώλησης της Τράπεζας από το περιβάλλον του κ. Παπανδρέου αλλά και από εκείνο του τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, έχουν παραγραφεί, ενώ αλλοι δεν εγκατέλειψαν τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου ούτε την 12η ώρα (θυμίζω ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο νυν υπουργός Παιδειας είχαν παραστεί σε κοινωνική εκδήλωση προς τιμήν του φυγόδικου Κυριακίδη και να μην παραλείψω την αμέριστη συμπαράσταση του προκαθήμενου της εκκλησίας της Ελλάδος στο κεντρικό πρόσωπο, τον επιχειρηματία Λαυρεντιάδη). Πού βρίσκεται η υπόθεση της μήνυσης των συστημικών τραπεζών που είχαν δανείσει τον Λαυρεντιάδη και που απ' ό,τι φαίνεται στην αναστροφή της πώλησης της «Νεοχημικής» γνώριζαν κάποιους από τους λόγους για τους οποίους το αμερικάνικο «σπίτι» Carlyle είχε αντιστρέψει την πώληση απειλώντας με προσφυγή σε διατητικό δικαστήριο του Λονδίνου; Σε ποια μέτρα έχει προχωρήσει η επιτροπή του κράτους για τον έλεγχο των ορκωτών ελεγκτών εναντίον των εταιρειών και των ελεγκτών που βεβαίωναν ότι ο όμιλος του επιχειρηματία που αγόρασε την Τράπεζα «χαίρει άκρας υγείας»; Συνεχίζουν αυτοί οι ελεγκτές να βγάζουν πιστοποιητικά; Και η επιτροπή κεφαλαιαγοράς που έβλεπε τη μετοχή να πέφτει στα τάρταρα λίγο μετά την πώληση της συνδεδεμένης με τη «Νεοχημική» Άλαπις εξαιτίας πώλησης των χαρτιών από τον βασικό μέτοχο, τι αποτίμηση έκανε των δικών της πράξεων και παραλείψεων;
Το 34% της Τράπεζας Proton πουλήθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς στον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στα τέλη του 2009, δύο μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και αφού ο επιχειρηματίας είχε αλώσει ένα σημαντικό μέρος του Τύπου, ενώ οι πρώην συνεταίροι της Carlyle είχαν απειλήσει με προσφυγή στη διαιτησία -το protagon έχει στη διάθεσή του τα σχετικά κείμενα. Η κεντρική τράπεζα ενέκρινε τη μεταβίβαση ένα τρίμηνο αργότερα. Σε έλεγχο, ένα χρόνο αργότερα, η εποπτική αρχή διαπίστωσε ότι ένα μεγάλο μέρος των δανείων της Τράπεζας δίνονταν σε εταιρείες που τυπικά φαίνονταν ανεξάρτητες από τον όμιλο ΑΛΑΠΙΣ, αλλά στην πραγματικότητα ήταν συνδεδεμένες με αυτόν. Ήδη από τη μεταβίβαση της Τράπεζας υπήρχαν μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα, δηλαδή συνδεδεμένοι μεταξύ τους πιστωτικοί κίνδυνοι από δάνεια της Τράπεζας προς τον όμιλο. Αυτοί είχαν επισημανθεί απο την Τράπεζα της Ελλάδος. Εκείνοι που γνωρίζουν την πρόσφατη ιστορία του τραπεζικού συστήματος λένε ότι το 1 δισ. ευρώ από χρήματα μετόχων, ομολογιούχων και φορολογουμένων που στοίχισε το σκάνδαλο ήταν το τίμημα που πλήρωσε η ελληνική κοινωνία στους χειρισμούς του τραπεζικού συστήματος σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση του ομίλου του επιχειρηματία την τριετία 2006-2009. Μάλιστα, αυτοί οι χειρισμοί δεν αφορούν μόνο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα: Βρετανοί φορολογούμενοι πλήρωσαν τα 200 εκ. ευρώ της Royal bank of Scotland -τόσα έδωσε- ενώ οι μέτοχοι της Deutsche Bank κλαίνε εκόμα τα χρήματα -μερικές δεκάδες εκατομμύρια -που εδωσε η μικρή τράπεζα «μπουτίκ» Sal Oppenheimer στα σχετικά εγχειρήματα. Πιθανόν αν οι ενοχοι είναι πάρα πολλοί, να μην μπαίνουν στο «κάδρο» εκείνοι που κυρίιως είχαν την ευθύνη. Ακόμα και έτσι όμως, μια απάντηση οφείλει η δικαιοσύνη: Τι ακριβώς προέκυψε τώρα που δεν γνωρίζαμε πριν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου