Τη Δευτέρα, έκλεινα
το σημείωμα της στήλης αυτής για τη Mεταπολίτευση με μια φράση του
Κωνσταντίνου Τσουκαλά: «Η Mεταπολίτευση δεν εξέπνευσε ως ιστορικά
ξεπερασμένη για να δώσει τη θέση της σε κάτι άλλο, καλύτερο ή χειρότερο.Συνεχίζουμε σήμερα με την καίρια επισήμανση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Καρόλου Παπούλια: «Η κρίση έφερε υποχώρηση της δημοκρατίας». «Η ποιότητα του κοινοβουλευτισμού, της αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων, του πολιτικού διαλόγου, του τρόπου λήψης των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας, τραυματίστηκε βαρύτατα». «Το Σύνταγμα υπέστη ταλαιπωρία».
Η Μεταπολίτευση του '74 -παρά το «ανάθεμα» που της γίνεται από συντηρητικές πλευρές- ενίσχυσε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και διαμόρφωσε όρους εθνικής συμφιλίωσης.
Η κρίση τα υπονόμευσε όλα αυτά. Δεν ήταν όμως αναπότρεπτη και δεν φταίει γενικώς η Μεταπολίτευση. Το σημείο τομής ήταν η είσοδος στο ευρώ, που απαιτούνταν ένα νέο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο, που δεν προωθήθηκε και γι' αυτό υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Οχι γενικά ο «λαϊκισμός», ο «κρατισμός» κ.λπ., παρότι υπήρξαν τέτοιου τύπου σοβαρές στρεβλώσεις, που όμως δεν αποτελούν το αποκλειστικό «κλειδί» ερμηνείας της κρίσης, όπως προβάλλεται από αρκετές πλευρές. Το θέμα της ελληνικής κρίσης έχει βαθύτερες αιτίες (παρασιτική λειτουργία του ελληνικού καπιταλισμού, διεθνή-ευρωπαϊκή πτυχή, και βέβαια ευθύνες πολιτικές).
Η ερμηνεία της κρίσης δεν είναι μια «ουδέτερη ιστορία». Γιατί ένας συγκεκριμένος τρόπος ερμηνείας της, που δυστυχώς έχει επιβληθεί, οδηγεί σε μια νέα «νεοφιλελεύθερη Μεταπολίτευση», όπου υποτιμώνται τα «δημόσια αγαθά», αποδυναμώνεται ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους και ενισχύονται οι προτεραιότητες των «αγορών» έναντι των κοινωνιών. Στην πραγματικότητα «υποχωρεί η δημοκρατία». Γιατί τι άλλο σημαίνει η υψηλή ανεργία και η υπολειτουργία σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία κ.λπ. Ο αγώνας της χώρας για την έξοδο από την κρίση κάθε άλλο παρά «ουδέτερη διαδικασία» είναι...
panpan@pegasus.gr
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου